Als klein kind was ik er al verzot op! Superhelden. Doodgewone mensen die door toeval over speciale krachten beschikken. En die zich vervolgens heel onzelfzuchtig opofferen om goed te doen voor een ander. Geweldig, toch? Het bevestigt waar wij als kind in geloven: het goede zal overwinnen. Natuurlijk zijn superhelden met capes creatieve verzinsels. Maar wist jij dat er in de echte wereld wel heel veel superhelden zónder cape rondlopen? Dat zijn superhelden die iedereen proberen te redden… alleen dan zonder superkrachten. Misschien ben jij er wel een?

De verbitterde Superheldin

Laatst sprak ik een lief stel. Zij zijn ontzettend gek op elkaar. Maar er waren ook dingen die uitgesproken moesten worden. De vrouw had zich de afgelopen jaren opgeofferd op veel gebieden. Heel begrijpelijk. Haar partner en zijn kinderen hadden iets vreselijks meegemaakt. Zij waren hun moeder en vrouw verloren aan een slopende ziekte. Zoiets vraagt om jarenlange verwerking. Toen het stel elkaar ontmoette, was de rouw nog heel actueel.

Maar inmiddels zijn we jaren verder: moeten haar leuke man en zijn kids nog steeds gered worden door onze Superheldin? Of is dit een patroon geworden? En wat levert het de Superheldin zelf op? Een medaille? Nope. Een goed gevoel? Tot op zekere hoogte en zeer tijdelijk. Op de lange termijn zal ze namelijk verbitterd raken. Waarom? Omdat ze haar eigen behoeften telkens opzij zet. Ik kan je wel vertellen: daar wordt niemand blij van. Zij wordt daar niet blij van, maar ook haar partner en de kinderen niet. Ze zal steeds meer gaan mopperen. En in huis wordt het niet gezelliger als ze met haar opgeheven vinger vertelt wat de ander niet goed doet en dus moet veranderen. Ze bereikt hiermee juist het tegenovergestelde van wat ze wil: liefde en geluk. Zou Superman hier ook last van hebben? Zou hij tien jaar later denken: “Al die reddingsacties hebben mij mijn privéleven en mijn carrière gekost”?

Van Superheldin voor anderen naar Superheldin voor zichzelf

Wat als onze Superheldin een stap achteruit kon doen en van een afstand haar situatie zou kunnen bekijken? Dan zou ze zien dat haar superheldenrol helemaal niet meer nodig is. De kinderen en haar man hoeven niet meer gered worden. Het gevaar is geweken. De rust is teruggekeerd. Ze hoeven niet meer met fluwelen handschoenen aangepakt te worden. Nu is het ook tijd voor haar behoeften.

Maar wat wil zij eigenlijk? Weet ze dit nog wel? En zo ja, durft ze hier voor te gaan staan? Durft ze voor zichzelf op te komen? Durft ze bijvoorbeeld hardop te zeggen: “Ik wil dolgraag trouwen”? Ik ben heel benieuwd!

Patronen

Iedereen ontwikkelt patronen. Die patronen zijn handig omdat je daardoor een manier vindt om ergens mee om te gaan. Maar na verloop van tijd verandert de situatie. Bijvoorbeeld als je kinderen krijgt ???? En vaak veranderen patronen dan niet genoeg mee. Waarom? Deze zijn ingesleten en onbewust. Zo kan het zijn dat je elke dag minder gelukkig wordt in je relatie zonder dat je weet waarom. En dat terwijl er een oplossing is: doorbreek het patroon! Het liefst voordat je voorbij het point of no return bent. Want dan is het te laat. Ben jij benieuwd naar jullie patronen? Wil je een keer sparren met mij over welke kansen jullie patronen bieden? Plan dan hier een chemistry call in.

Liefs, Annemieke

ps. Benieuwd naar andere blogs? Kijk dan even hier.