Elke week motiveer ik mijzelf om een rondje hard te lopen in de bossen tegenover ons huis. Ik heb er niet altijd zin maar achteraf ben ik blij dat ik ben geweest. Mijn hoofd uit en GAAN! Heerlijk, ik laad ervan op! Ook vanmorgen trok ik met een gezonde tegenzin mijn hardloopschoenen aan. Maar zodra ik het bos ‘ruik’, valt de tegenzin van mij af en krijg ik een ritme te pakken. Ik hoor mijn eigen voetstappen op de grond en ik ben dankbaar.

Als ik rechtsaf een bospaadje insla, zie ik in de verte een man en een vrouw naast elkaar wandelen. Aan hun lichaamstaal zie ik dat er stront aan de knikker is. De vrouw loopt met haar schouders omhoog en haar hoofd is weggedoken in de kraag van haar jas. De man gebruikt veel handgebaren en ik hoor zijn stemverheffing. Hij is duidelijk boos. Terwijl ik steeds dichterbij kom hoor ik zijn verwijtende stem: “Jij ook altijd! Waarom moet je nu overal een probleem van maken?! Probeer ik wat leuks te doen. Weer niet goed!”. Waarop de vrouw net zo boos antwoordt: “Ja, hallo! Waarom overleg je nooit gewoon eerst met mij. Je kunt er niet altijd vanuit gaan dat ik alles oplos!” Ik heb geen flauw idee waarover de twee ruzie maken. Maar heel liefdevol gaat het in ieder geval niet aan toe!

Het is makkelijker om uit te halen naar de ander dan op jezelf te reflecteren

Zodra de woorden ‘altijd’ en ‘nooit’ in een discussie voorkomen dan spits ik mijn oren. Dan wordt het echt interessant! Wat maakt dat iemand deze verwijtende woorden gebruikt? Welke behoeften worden niet vervuld waardoor er zo met de vinger naar de ander gewezen wordt? Grappig genoeg weet diegene dat vaak zelf (nog) niet. Het is namelijk makkelijker om uit te halen naar de ander dan op jezelf te reflecteren.

Als deze twee mensen bij mij zouden komen voor relatiecoaching dan zou ik hen laten nadenken over waar deze ruzie ECHT over gaat. Welke behoeften worden op dit moment niet vervuld? Misschien is de man gefrustreerd omdat hij niet voldoende waardering voelt van zijn vrouw. Hij voelt afstand en wil zich graag weer verbonden voelen met zijn partner. En nu heeft hij hemel en aarde bewogen om aankomend weekend samen ertussenuit te knijpen, maar zijn vrouw ziet alleen maar beren op de weg. In haar hoofd gaat ze volledig voorbij aan het fantastische gebaar van haar man en schiet ze in de stress. Hoe moet ze op deze korte termijn een oppas vinden voor de kinderen? Haar ouders zijn op vakantie en haar zus kan de kinderen er op dit moment écht niet bij hebben. Ze wil het graag goed doen voor haar partner maar ook voor hun kinderen.

In drie stappen van ruzie naar win-win

Hoe zouden beiden partners nu begrip kunnen krijgen voor elkaars situatie? Stap 1: eerst dat verwijtende vingertje weg stoppen en nadenken over wat er echt aan de hand is. In dit geval: de man voelt een afstand en wil meer verbinding. Stap 2: Wat voelen ze? Ik kan mij voorstellen dat de man zich boos en verdrietig voelt en de vrouw voelt zich gespannen. Stap 3: Wat zouden ze graag willen? Ze willen allebei samen een weekendje weg: even tijd voor elkaar. De vrouw wil echter eerst de praktische zaken goed geregeld hebben: een goede oppas regelen voor de kinderen. Eureka! Nu begrijpen zij elkaar en kunnen zij in gesprek over een oplossing die voor beide partners werkt. Bijvoorbeeld, het weekendje verzetten of samen een oplossing bedenken voor het gebrek aan een oppas. Win-win-denken!

Wist jij dat communicatie het #1 probleem is in relaties? Ik zie het regelmatig dat stellen conflicten hebben over zaken waarvan ze achteraf zeggen dat het een storm was in een glas water. Heb jij ook regelmatig conflicten met je partner? Op zaterdag 13 juni geef ik prikkelende workshop vol eye-openers! Binnenkort open ik de inschrijving voor deze workshop. Heb je interesse? Stuur mij dan alvast een e-mailtje (liefde@annemiekevissercoaching.nl) of hou mijn website in de gaten voor meer informatie!

Liefs, Annemieke

ps. Vind je het leuk om vaker inspirerende verhalen en tips van mij te ontvangen? Schrijf je dan onderaan deze pagina in voor de inspirerende tips die ik regelmatig verstuur.